✍ تـــــــــــفسیـــــــــــــــر 
   
نڪاتے درمورد آیه ٩٦ سوره انعام:
شب ; مایه آرامش :
 
 خداوند در این آیه میفرماید ڪه شب را مایه سڪون وآرامش قرار داده است.این موضوع مسلم است ڪه انسان در نور وروشنایی,به تلاش وڪوشش تمایل دارد.در زیرنور,جریان خون,متوجه سطح بدن میشود وتمام سلولها آماده فعالیت میگردند.
 بهمین دلیل ,خواب دربرابر نورچندان آرامش بخش نیست.ولے هرقدر محیط تاریڪ باشد,خواب عمیق وآرامش بخش تراست; زیرا درتاریڪے ,خون متوجه درون بدن میگردد وسلولها بحالت آرامش واستراحت فرومیروند.
 بهمین جهت,درجهان طبیعت,نه تنها حیوانات,بلڪه گیاهان نیز بهنگام تاریڪے شب بخواب فرومیروند وبانخستین اشعه صبحگاهان ,جنب وجوش وفعالیت خود را شروع میڪنند.
 
 
دراحادیثے ڪه از اهل بیت(ع) وارد شده,دستورهایے میخوانیم ڪه همگے با روح این مطلب سازگار است; 
 
ازجمله درنهج البلاغه از علی(ع) نقل شده ڪه بیڪے از دوستان خوددستورداد:"درآغاز شب حرڪت مڪن ڪه خداوند شب را براے آسودن واستراحت مقرر ڪرده; نه سیروسفر.
 بهنگام شب ,خودرااز خستگے برآور."
 
ازامام باقر(ع)نقل شده:" ازدواج درشب ,بخشے از سنت است; زیرا خداوند شب را مایه آرامش قرار داده است"
 
نیزاز امام سجاد(ع)نقل شده ڪه بخدمتڪار خودمیفرمود:"( حیوانے را)ذبح نڪنید تااینڪه فجرطلوع ڪند;زیراخداوند شب را براے همه مایه آرامش قرار داده است."
 
تفسیر نمونه ,ج٥,ص٣٦٠